Alles begon in 1981 met een dwaze droom tijdens een PRH-cursus ‘Wie ben ik?’. Een droom over een groot huis waar mensen kunnen komen werken aan zichzelf, waar ze voeding vinden voor hun groei.
Door mijn engagement als vormingswerker (sinds 1987) werd een verlangen geboren dat steeds maar sterker werd. Bij de ontmoeting met mensen die cursus volgden, kwam de gedachte bovendrijven: ‘Het zou goed zijn als deze mensen een plaats zouden vinden om zelfstandig verder te werken. Een huis in een goede omgeving is daarvoor nodig.’
In een volgende fase deelde ik deze aspiratie met andere vormingswerkers en deze werd goed ontvangen, begrepen en herkend. Er volgde een tijd van gesprekken met mensen die een gelijkaardige droom koesterden en van confrontatie met andere gedachten en bedoelingen. Met drie vormingswerkers konden we de specifieke eigenheid van deze aspiratie nauwkeuriger aflezen. Dit was een groeiproces waarin we elkaar steeds beter leerden kennen en elkaar gingen herkennen in de manier waarop we de oorspronkelijke intuïtie mee droegen.
Op 29 augustus 1994 richtten we een vzw op en gingen op zoek naar een pand. Door ermee naar buiten te komen, kwam er bij enkele mensen iets in beweging. Er werd een eerste benefietavond ingericht waar een hele ploeg mensen zich achter schaarde. Hierin konden we proeven wat ’t Groeihuis aan het worden was: mensen die samen hun schouders onder een initiatief zetten, mensen die elkaar ontmoeten om iets waar te maken, mensen die leren om elkaars capaciteiten te erkennen en te eren, mensen die respect leren voor elkaars grenzen en die samen deugd en plezier kunnen beleven.
Wat later viel ons oog op een wat vervallen hoeve op het domein Betlehem in Herent. De hoeve lag aan de rand van een ommuurd park, in een domein waar men al eeuwen lang vorming aanbiedt. De onderhandelingen kwamen goed op gang, maar sprongen toch af.
In de lente van 1997 kregen we te horen dat de onderhandelingen rond de hoeve in Herent toch verder konden gaan en op 28 mei 1998 werd een erfpacht voor 30 jaar ondertekend. Hierna nam de opbouw van ’t Groeihuis een start. De plannen werden getekend en de afbraak van versleten binnenmuren en het dak kon beginnen. Vanaf het begin wilden we de sfeer van de oude boerderij bewaren en verbouwen binnen de bestaande ruimte. Dit gebeurde vanaf het begin dankzij vele vrijwilligers.
In het najaar van 1999 waren de zalen op de benedenverdieping voldoende klaar om er vorming te organiseren. Sinds 2001 staan er ook vijf kamers en sanitair, een gespreksruimte, een stille ruimte en een living met keuken ter beschikking van de gasten.
Lieve Fierens
